κάθε πρωί ein το μυαλό μου νάρκη
που την πάτησες και πάει να εκραγεί
γονείς και φίλοι γίνονται εχθροί χωρίς
αιτια και αφορμή κάθε πρωί ιδέα από
το παράθυρο μου προξενεί φυγή και
μια φωνή μου λέει πηδά ο κόσμος είναι
απλός μια παγίδα κάθε πρωί τα πάντα
είναι ίδια είτε ήλιος η βροχή καπνοί
ναυτία μουσική μια γύρα να μαζέψω μερικά
γιατί και από το στενό για να μάη σίγουρος
κανεις να μην με δει κάθε πρωί η πόλη αηδία
μου προκαλεί κοινοί γνωστη περαστική
όλα μου μοιάζουν απειλή
δεν θέλω τίποτα μοναχα λίγο φως
και σιωπή ξεχνάς το χθες τι σου
χα πει δεν την παλεύω αν θέλεις
σπρώξε με να πέσω από την σκεπη
κάθε πρωί λέω να έρθει η παρασκευή
να πάρω το μαχαίρι και να δούμε
τι θα γράψει η ιστορία τα βήματα
ο τρελός και αυτή πουτάνα κοινωνία
μυαλά ντεκόρ στην είσοδο από την
πολυκατοικία δεν είναι αδικία είναι
δικαίωση και σπάσιμο στην χρονια
καταπίεση θεσμοί νομοι και κίνηση
όλα μες το γούντι κάθε πρωί πιστεύω
πως θα σπάσουνε τα όχι και οι φραγμοί
και θα αντηχήσουνε στις γειτονιές
κραυγές σειρήνες πυροβολισμοί κάθε
πρωί τα πάντα είναι ανούσια δίχως αξια
νόημα ζωή η άνθρωποι κινούνται υπνωτισμένη
στην roh κάθε πρωί μου λες ότι μαγαπάς
και θάσε εκεί μα μένα αυτό με ανήσυχη
κάθε πρωί σφίγγω σκοινί και ξεσκονίζω τα
καλά μου για γιορτή κάθε πρωί σε περιμένω
να μου πεις μην τους πιστεύεις αν κανεις μαγικά
να με πλανεύεις να φέρεις ειρωνεία και γαλήνη στην
ψυχή μου το ιζικα νερό μονος μεστήν φυλακή μου
τα λογικά μου πρωινά ξεφεύγουνε βγαίνω απτό
πλάνο μιλάω μοναχος μου όταν φοβάμαι και σκορπάω
γελάω και κλαίω μαζί κάθε πρωί δεν είσαι εκεί
μα σε φαντάζομαι και φτιάχνω την μιζέρια
υποκριτή κάθε πρωί σου λέω καλημέρα
όλα ένταξη θα φέρω πανικό σε όλη την
τάξη θα ανάψω μια φωτιά στου ΓΕΙΤΟΝΑ ΜΟΥ
ΤΟ ΑΜΑΞΙ ΘΑ ΚΑΝΩ ΟΤΙ ΜΠΟΡΩ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΝΑ
ΜΗΝ ΑΛΛΑΞΕΙ ΘΑ ΚΟΨΩ ΦΕΤΕΣ ΟΠΟΙΟΝ ΣΕ ΠΕΙΡΑΞΕΙ
ΘΑ ΦΤΙΑΞΩ ΜΙΑ ΘΗΛΙΑ ΝΑ ΚΡΕΜΑΣΤΟ ΑΡΚΕΙ ΕΣΥ
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΚΕΙ ΚΑΘΕ ΠΡΩΙ ΟΛΗ Η ΓΗ ΔΕΝ ΜΕ
ΧΩΡΑΕΙ Η ΛΟΓΙΚΗ ΜΟΥ ΣΕ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΣΠΑΕΙ τα
πάντα δεν κολλούν συνωμοτούν και με κοιτούν
κάθε πρωί κρύβομαι για να μην με βρούν και σχεδιάζω
το τελείωμα κάθε πρωί νιώθω πως είμαι πείραμα
ποντίκι στο κλουβί και μια μουντζούρα σε ένα πρόχειρο
σημείωμα
που την πάτησες και πάει να εκραγεί
γονείς και φίλοι γίνονται εχθροί χωρίς
αιτια και αφορμή κάθε πρωί ιδέα από
το παράθυρο μου προξενεί φυγή και
μια φωνή μου λέει πηδά ο κόσμος είναι
απλός μια παγίδα κάθε πρωί τα πάντα
είναι ίδια είτε ήλιος η βροχή καπνοί
ναυτία μουσική μια γύρα να μαζέψω μερικά
γιατί και από το στενό για να μάη σίγουρος
κανεις να μην με δει κάθε πρωί η πόλη αηδία
μου προκαλεί κοινοί γνωστη περαστική
όλα μου μοιάζουν απειλή
δεν θέλω τίποτα μοναχα λίγο φως
και σιωπή ξεχνάς το χθες τι σου
χα πει δεν την παλεύω αν θέλεις
σπρώξε με να πέσω από την σκεπη
κάθε πρωί λέω να έρθει η παρασκευή
να πάρω το μαχαίρι και να δούμε
τι θα γράψει η ιστορία τα βήματα
ο τρελός και αυτή πουτάνα κοινωνία
μυαλά ντεκόρ στην είσοδο από την
πολυκατοικία δεν είναι αδικία είναι
δικαίωση και σπάσιμο στην χρονια
καταπίεση θεσμοί νομοι και κίνηση
όλα μες το γούντι κάθε πρωί πιστεύω
πως θα σπάσουνε τα όχι και οι φραγμοί
και θα αντηχήσουνε στις γειτονιές
κραυγές σειρήνες πυροβολισμοί κάθε
πρωί τα πάντα είναι ανούσια δίχως αξια
νόημα ζωή η άνθρωποι κινούνται υπνωτισμένη
στην roh κάθε πρωί μου λες ότι μαγαπάς
και θάσε εκεί μα μένα αυτό με ανήσυχη
κάθε πρωί σφίγγω σκοινί και ξεσκονίζω τα
καλά μου για γιορτή κάθε πρωί σε περιμένω
να μου πεις μην τους πιστεύεις αν κανεις μαγικά
να με πλανεύεις να φέρεις ειρωνεία και γαλήνη στην
ψυχή μου το ιζικα νερό μονος μεστήν φυλακή μου
τα λογικά μου πρωινά ξεφεύγουνε βγαίνω απτό
πλάνο μιλάω μοναχος μου όταν φοβάμαι και σκορπάω
γελάω και κλαίω μαζί κάθε πρωί δεν είσαι εκεί
μα σε φαντάζομαι και φτιάχνω την μιζέρια
υποκριτή κάθε πρωί σου λέω καλημέρα
όλα ένταξη θα φέρω πανικό σε όλη την
τάξη θα ανάψω μια φωτιά στου ΓΕΙΤΟΝΑ ΜΟΥ
ΤΟ ΑΜΑΞΙ ΘΑ ΚΑΝΩ ΟΤΙ ΜΠΟΡΩ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΝΑ
ΜΗΝ ΑΛΛΑΞΕΙ ΘΑ ΚΟΨΩ ΦΕΤΕΣ ΟΠΟΙΟΝ ΣΕ ΠΕΙΡΑΞΕΙ
ΘΑ ΦΤΙΑΞΩ ΜΙΑ ΘΗΛΙΑ ΝΑ ΚΡΕΜΑΣΤΟ ΑΡΚΕΙ ΕΣΥ
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΚΕΙ ΚΑΘΕ ΠΡΩΙ ΟΛΗ Η ΓΗ ΔΕΝ ΜΕ
ΧΩΡΑΕΙ Η ΛΟΓΙΚΗ ΜΟΥ ΣΕ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΣΠΑΕΙ τα
πάντα δεν κολλούν συνωμοτούν και με κοιτούν
κάθε πρωί κρύβομαι για να μην με βρούν και σχεδιάζω
το τελείωμα κάθε πρωί νιώθω πως είμαι πείραμα
ποντίκι στο κλουβί και μια μουντζούρα σε ένα πρόχειρο
σημείωμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου